Vlaanderen op één, Smeyers op twee

Eerste zin van mijn campagnedagboek en ik moet al iets rechtzetten (u weet hoe politici zijn): het is eigenlijk mijn goede collega Siegfried Bracke die op één staat. Maar ik kon niet weerstaan aan de verleiding (u weet inderdaad hoe politici zijn). En voor Smeyers, tweede plaats op de Kamerlijst voor Oost-Vlaanderen, staat Vlaanderen echt wel voorop.

Leeuwenvlaggen en IJzertorens? Niet meteen. Het gaat straks, over twee maand, om veel meer dan dat. U bent het misschien al beu gehoord, maar het is echt, écht waar: er staat veel op het spel. Omdat we onze welvaart moeten veiligstellen. Omdat we moeten durven moeilijke keuzes maken. Omdat kansen er zijn om gegrepen te worden.

Als jonge mama maak ik me zorgen. Het gaat niet goed met onze economie. Ons sociaal model staat onder druk: zullen we morgen nog wel voor onze sociale zekerheid kunnen betalen? En als parlementslid heb ik in de commissie Justitie moeten vaststellen dat de federale regering zelfs op die absolute kerntaak tekort schiet. Als ik zie dat de moordenaar van een politieagente een schadevergoeding krijgt, terwijl de ouders van het slachtoffer nog wachten op hun smartengeld… Het draait vierkant.

Maar er is ook goed nieuws. We moeten niet blijven aanmodderen. We hebben zoveel in onze mars. Het is nog niet te laat om de omslag te maken, en onze tweede adem te vinden. Met de nodige hervormingen kunnen we ons weer naar de top van de internationale klassementen boksen. En ik geloof dat het programma van N-VA de sleutels aanreikt om er weer bovenop te komen. Daarom heb ik die hoge, tweede plaats op onze lijst aanvaard en wil ik er volop voor gaan.

In de komende maanden gaan politici zichzelf weer in het zonnetje zetten (zo zijn we wel). En ik kan u geruststellen (of misschien net teleurstellen): dat ga ik ook doen. Maar vergis u niet: het gaat eigenlijk over u en onze toekomst. Die staat voor mij op één. Op 25 mei kleur ik zeker het bolletje van onze lijsttrekker, Siegfried. Alle dagen daarna kies ik voor u.